ταρθωτής

ὁ, Α

αυτός που προτειχίζει τα αναχώματα τών αυλάκων τού Νείλου με πλεγμένους θάμνους και κλάδους.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. πιθ. αντί αμάρτυρου τ. *ταρσωτής (< ταρσός «πλέγμα, καλαμωτή»].